gecenin alaca karanlığında,
uzanıyor ellerim bir yıldıza.
tutunuyorum ucundan yavaşça,
kayıyorum gözlerinden, görünmeyen ufuklara.
bir dilek misali gidiyorum uzaklara.

yaşamak zorundayım bu kahpe hayatta,
sen gibi hayata bakamasamda.
dünya yalan olmuş, herşey para.
sevgi ölüme mahkum olmuş,
onu dünya malına satanlara.

ben bir dilek tutmuştum, sen binlerce,
hayallerimi yıktın dünya malına sinsice,
yalnız mutluluk isterken senden delice,
inanmışken gözlerindeki o masum gülücüğe,
yanlızlığa mahkum ettin beni bu cehennemde.

olacak olan olur, bitecek olan biter,
sönecek olan söner, gidecek olan gider.
sende yalnız beni dileseydin eğer,
bizde olacaktık parlak yıldız birer,
vurmayacaktı tokadı yine bu zalim kader.

tüm insanlar bakacaklardı bize,
dilekler tutacaklardı hep beraber elele,
tıpkı bizim gibi bahtiyar, bizim gibi bir,
bizim gibi tartemiz olmaya uzanacaktı eller.
sende sevgiyi terkedenlerden olmasaydın eğer.