Ey büyük TÜRK,
Ne bakıyorsun halen?
Neden susuyorsun vatanını bölenlere?
Yetmedi mi dökülen kanlar?
Bizim evlatlarımız değil mi;
Her gün onlarca başka annenin
Gözyaşları içinde feryat edip
Lanet ettiği kalleşlerin
Kör kurşunlarıyla şehit düşenler?
Ne zaman uyanacaksın
Yıllardır yattığın o kör uykudan?
Ne zaman başını kaldırıp
Dur diyeceksin tekrardan?

Bu vatan bizim.
Hepimizin.
Ne çabuk unutuldu
Asırlar önce dağ, tepede
Yaşayan Türk e
Kürt dediğin!
Ne çabuk unutuldu
Kırım’a gönderdiğin Türk e
Laz dediğin!

Uyan artık uyan!
Ne Kürt, ne Laz bunu yapan!
Sensin gerçeklere gözlerini kapayan!
Kurtar vatanını,
Dost diye uzandığın eller
Her şeyini kapmadan!